Lente op de poesta – Ontwaken in het Kiskunság Nationaal Park

Wanneer de eerste zonnestralen de uitgestrekte vlaktes van de Hongaarse poesta verwarmen, ontwaakt het Kiskunság Nationaal Park uit zijn winterse rust. Dit park, gelegen tussen de Donau en de Tisza, is een mozaïek van graslanden, moerassen, zandduinen en zoutmeren. In het voorjaar transformeert dit landschap in een levendig tafereel van bloeiende flora en actieve fauna.​

🌸 Bloeiende flora en grazende fauna

De diverse habitats van het park herbergen meer dan 12.000 soorten planten en dieren. Overal duiken bloeiende planten en struiken op. Een van de eerste is de sleedoorn die het landschap wit kleurt. Wilde pruimpjes en kersen zijn al even wit, abrikozen voegen een rozige tint toe. Daarna volgt de meidoorn, terwijl het op de acacia’s wachten is, deze komen pas later in bloei.

De graslanden fleuren op met kleurrijke wilde bloemen, terwijl kuddes Hongaarse grijze runderen, paarden en schapen grazen op de poesta, begeleid door honderden tsjirpende krekels. ​Uitgestrekte velden met wuivende en knalrode klaprozen, wisselen hier en daar af met helderblauwe korenbloemen. Later in het voorjaar bevolken prachtige orchideeën de graslanden.

🐦 Vogelspektakel in de voorjaarszon

De lente brengt een explosie van vogelactiviteit met zich mee. In de regio verzamelen zich grote groepen grote trappen, de nationale vogel van Hongarije. Daarnaast zijn talrijke andere vogelsoorten uit hun winterkwartieren terug gekeerd. De ooievaar is doorgaans de eerste die terug verschijnt. Klepperend nemen ze hun gigantisch nest van vorige jaren terug in gebruik.

Elke week komt er wel een nieuwe soort aan van de typische poestasoorten zoals roodpootvalk, bijeneter, scharrelaar, hop, nachtzwaluw,… In het struikgewas weerklinken de eerste noten van de nachtegaal, in de boomtoppen roept de wielewaal en over de graslanden scheren de kwetterende boerenzwaluwen aan hoge snelheid, jagend op insecten.

Ook jagend over de velden: de bruine kiekendief. Zijn statige vlucht is een kenmerkend silhouet op de poesta. Daarboven fladderen leeuweriken, hun frisse melodie eindeloos herhalend.

Als afsluiter van de doorsnee lentedag weerklinken doorgaans het gesnor van de nachtzwaluw, het geroep van de dwergooruil en uit menige poel de fluitende geluiden van de groene pad.